چکیده

 بی تردید، شیوع پرخاشگری  در میان نوجوانان، موجب نگرانی بسیاری از خانواده‌ها، اولیا، مربیان و مسؤولان کشور است. گسترش روزافزون این نابهنجاری رفتاری در شکل‌های گوناگون، بر زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها تاثیرات منفی گذاشته و آرامش و احساس ایمنی را مورد تهدید قرارر می‌دهد. شاید بتوان گفت که فحش وناسزا گفتن در بین نوجوانان یکی از دغدغه‌هایی است که خانواده‌ها از ان رنج می‌برند چرا که نگران آینده فرزندشان  می‌باشند دراین تحقیق سعی بر آن شده است که  عوامل ایجاد این رفتار و راه حل‌های اساسی برای کاهش این رفتار  نامتعارف  بیانن شود. من در این تحقیق  ابتدا به بیان   موضوع تحقیق پرداختم  وسپس  باتوصیف وضعیت موجود به بیان مسئله   وجمع آوری شواهدی مبنیی بروجود مشکل یا همان مسئله پرداختم  بعد از آن  به گرد اوری اطلاعات  از طریق مشاهده ویاداشت برداری   وهمچنین از یافته‌های علمی دیگران استفاده شده است وبا استفاده از شیوه شش پرسش  یافته‌ها تجزیه و تحلیل شده است راه حل‌های پیشنهادی  با مشارکت همکاران  بیان شدهه وپس از اعتبار سنجی توسط همکاران وشورای دبیران   به مدت دو هفته  روز اجرا گردید وبعداز ان مدت دوبار ه مورد ارزیابی قرار گرفت   ودر نهایت  نتیجه گیری منطقی  صورت گرفت   که نتایج آن در این تحقیق بیان شده است

  مقدمه

پرخاشگری واکنش کلی نسبت به ناکامی است هرچند افراد همیشه پاسخ‌های پرخاشگرانه آشکار از خود نشان نمی‌دهند وآن ها را در وجود خود سرکوب می‌کنند. مثلاً پسری که  به وسیله یکی از همکلاسان خود مورد اهانت قرار گرفته غالباً به طور فیزیکی به او حمله ور می‌شود. وفحشش  وناسزا، زدوخوردها ودعوا های حیاط مدرسه، خود نشانه‌هایی ازاین پرخاشگری‌هاست.

 گروهی از روانشناسان معتقدند که طبقات اجتماعی غیر مرفه جامعه، بیشتر از طبقات متوسط ومرفه جامعه احساسا ت پرخاشگرانه خود را ابراز وآشکار می‌سازند. (نژاد, 1378)

کارن هورنی روانشناس معروف معتقد است که سرکوب همه احساسات پرخاشگرانه وخصمانه از نقطه نظر سلامت  روان بسیار بد وگاه خطر ناک است زیرا سرکوب چنین احساساتی سر انجام به اضطراب و واکنش‌های عصبی می‌انجامد  بنابراین پیشنهاد می‌کند که انسان باید گهگاهه احساسات خصمانه خویش را ابراز کند  تااز شدت فشار درونی جلوگیری به عمل آید.

نکته مهم آنست که همه افراد دچار احساسات پر خاشگرانه می‌شوند وروانشناسان کانال‌های اجتماع پسند متعددی را برای تسکین ورهایی از این احساسات بیان می‌کنند که به ویژه در مدارس می‌توانند مور د استفاده قرار گیرند. ازجمله مسابقات ورزشی، نقاشی،  نمایشنامه وغیرهه می‌باشد. (نژاد, 1378)